Nie zamierzam obrażać żadnego z laureatów i kandydatów konkursu o tytuł „Gniewkowianina Roku”. Uważam, że należy doceniać osoby, które swą pracą, zaangażowaniem i poświęceniem działają na rzecz naszego lokalnego środowiska, naszej małej ojczyzny. Mimo, iż nierzadko operują oni w obszarach- powiedzmy sobie szczerze- dość odległych mi, to bynajmniej nie neguję ani nie umniejszam ich dokonań i zasług. W ich postawach widzę wzór do naśladowania. Problem jednak w tym, że obecnie ten plebiscyt, tak szczytny w swych założeniach, staje się narzędziem manipulacji. Ale od początku…

        Wielokrotnie przekonywany przez burmistrza i jego otoczenie, że „sinowcy” to nic więcej jak grupa oszołomów, ludzi o nadmiernych ambicjach i rządnych władzy, postanowiłem osobiście przekonać się co do prawdziwości słów naszego włodarza i jego zaplecza. Doskonała okazja ku temu nadarzyła się, gdy w jednym z grudniowych numerów tygodnika Gniewkowo, dodatku do Expressu, wyczytałem o organizowanej przez tę gazetę V edycji konkursu „Gniewkowianin Roku”. Autorka artykułu, pani redaktor Renata Napierkowska zachęcała czytelników do zgłaszania kandydatów. Termin zgłoszeń upływał z końcem roku. Jako stały czytelnik Gniewkowa również postanowiłem zgłosić swoją propozycję. Dnia 31 grudnia 2013 roku wysłałem do pani redaktor e-maila, w którym prezentowałem mego kandydata- Adama Straszyńskiego. Uzasadniałem, że były prezes komunalki zasługuje na tytuł Gniewkowianina Roku, gdyż „stanął na czele ruchu społecznego, którego celem jest walka z patologiami występującymi w rzeczywistości lokalnej naszej gminy, takimi jak min.: nieodpowiedzialne, lawinowe zadłużanie Gminy Gniewkowo, wyprzedaż majątku gminnego na niespotykaną dotąd skalę, bez liczenia się z opinią lokalnej społeczności (tak jak to miało miejsce w przypadku sprzedaży gruntów we wsi Kijewo), zawłaszczenie prasy lokalnej czy też zwalnianie pracowników z powodów osobistych („utrata zaufania”).” Wspomniałem także, że jest on Przedstawicielem Stowarzyszenia Ruch Społeczny SIN Gniewkowo oraz inicjatorem projektu społecznego „Po sąsiedzku”, że jest przewodniczącym Rady Rodziców w Szkole Podstawowej nr 1 w Gniewkowie. Nie omieszkałem nadmienić, że „nieodpłatnie prowadził zajęcia szachowe dla dzieci w gniewkowskim ośrodku kultury (do momentu kiedy został wyrzucony przez Panią Dyrektor MGOKSiR z powodu konfliktu z Panem Burmistrzem)” oraz, że działa w jednym z towarzystw. Skoro- jak to niejednokrotnie zapewniał mnie burmistrz- nie ma żadnej „Białorusi” w Gniewkowie, pan Adam Straszyński powinien znaleźć się na liście pretendentów do tytułu „Gniewkowianina Roku”. Niestety, tak się jednak nie stało. Po raz pierwszy w pięcioletniej historii plebiscytu nie przyjęto zgłoszenia kandydata! Jak przeczytałem w gniewkowskim dodatku do Expressu z dnia 10 stycznia br: „kapituła konkursowa odrzuciła jednak tą kandydaturę, gdyż przychodzenie na sesję z kamerą i fakt, iż Adam Straszyński stał się osobą popularną dzięki temu, że został zwolniony z pracy, to stanowczo zbyt małe zasługi, by ubiegać się o tytuł Człowieka Roku”. Uważam, że jest to decyzja niesprawiedliwa i stronnicza, której w żadnym wypadku nie mogę zaakceptować. Trudno nie oprzeć się wrażeniu, że rzeczywistym powodem odrzucenia zgłoszonej przeze mnie kandydatury jest konflikt pana Adama Straszyńskiego z burmistrzem. Pani redaktor Napierkowska odpowiedzialnością za odrzucenie kandydatury Adama Straszyńskiego obarcza „kapitułę konkursową”. Członkowie owej „kapituły”, których rad bym był poznać z imienia i nazwiska, muszą zdać sobie sprawę, że tygodnik Gniewkowo jest wydawany za pieniądze ogółu mieszkańców naszej gminy i ogół mieszkańców powinien widzieć w tym wydawnictwie swój organ prasowy. Rzetelność dziennikarska pani redaktor Napierkowskiej jak i członków „kapituły” winna determinować ich do pisania rzeczowego, obiektywnego i nie skażonego stronniczością. Nie powinno być dla nich zaskoczeniem, że dla pewnej części gniewkowian pan Adam Straszyński jest kimś więcej niż tylko „osobą popularną dzięki temu, że został zwolniony z pracy”, zaś jego działalność nie ogranicza się jedynie do „przychodzenia na sesję z kamerą”. Umożliwienie mu uczestnictwa w tymże plebiscycie pozwoliłoby szerszej grupie mieszkańców Gniewkowa ocenić dotychczasową działalność byłego prezesa komunalki. To przecież my wszyscy- Gniewkowianie winniśmy dokonać wyboru, tego szczególnego i wyjątkowego- Gniewkowianina Roku. Na tym polega plebiscyt. Byłaby to także doskonała okazja do pokazania, że cotygodniowy dodatek do Expressu o nazwie Gniewkowo w pełni na ten termin zasługuje. Niestety, tym razem ta szansa została zaprzepaszczona. Pozostał niesmak. Oby tylko przez te brudne gierki „kapituły” nie ucierpieli pozostali kandydaci. Chylę przed wami czoła…

                                                                                      Mariusz Dłoniak

/I/I/I/I/I/I/I/I/I/I/I/I/I/I/I/I/